Racin' in the Street

Capital Centre, Landover, Maryland, 24^th November 1980

I got a sixty-nine Chevy with a 396
Fuelie heads and a Hurst on the floor
She's waiting tonight down in the parking lot
Outside the Seven-Eleven store
Me and my partner Sonny built her straight out of scratch
And he rides with me from town to town
We only run for the money got no strings attached
We shut 'em up and then we shut 'em down

Tonight, tonight the strip's just right
I wanna blow 'em off in my first heat
Summer's here and the time is right
For goin' racin' in the street

We take all the action we can meet
And we cover all the northeast state
When the strip shuts down we run 'em in the street
From the fire roads to the interstate
Some guys they just give up living
And start dying little by little, piece by piece
Some guys come home from work and wash up
And go racin' in the street

Tonight, tonight the strip's just right
I wanna blow 'em all out of their seats
Calling out around the world, we're going racin' in the street

I met her on the strip three years ago
In a Camaro with this dude from L.A.
I blew that Camaro off my back and drove that little girl away
But now there's wrinkles around my baby's eyes
And she cries herself to sleep at night
When I come home the house is dark
She sighs "Baby did you make it all right"
She sits on the porch of her daddy's house
But all her pretty dreams are torn
She stares off alone into the night
With the eyes of one who hates for just being born
For all the shut down strangers and hot rod angels
Rumbling through this promised land
Tonight my baby and me we're gonna ride to the sea
And wash these sins off our hands

Tonight tonight the highway's bright
Out of our way mister you best keep
'Cause summer's here and the time is right
For goin' racin' in the street

Maryland 273 East Interstate, Fair Hill

The White Stripes - Icky Thump

Claire Dolan (1998)

Claire Dolan, αυτό το ονοματεπώνυμο φτάνει για να γίνει η καλύτερη ταινία του Lodge Kerrigan στην ήδη 13χρονη καριέρα του.

Το σενάριο εκ πρώτης όψεως εύπεπτο, μια πόρνη πολυτελείας, ο χαμός της μητέρας της, ο προαγωγός της και δανειστής της, η φυγή της, η γνωριμία με έναν άντρα, η βίαιη επιστροφή της, η εγκυμοσύνη της και η ελευθερία της.

Αναμφισβήτητα άκρως μινιμαλιστικό, ο Lodge ακολουθεί τις τεχνικές του Bresson στο L'Argent, και παρουσιάζει μια θεωρητικά απλή αλλά μεστή ταινία χωρίς τίποτα το περιττό. Η λιτότητα κυριαρχεί παντού, από το μικρό καστ, στην ουσία τρεις ήρωες, στους χαρακτηριστικά αφαιρετικούς χώρους που εκτυλίσσονται όλα, μέχρι και στην υποτυπώδη μουσική που φτάνει να σε επηρεάσει ακόμα και αν δεν κάνει δυναμική την παρουσία της.

Είναι όμως τα πράγματα τόσο απλά; Με μια πρώτη γρήγορη ματιά ναι, βλέπεις μόνο την εξέλιξη ενός δράματος μίας κάποιας Ιρλανδής που την εκμεταλλεύεται ένας παλιός γνωστός της με πρόφαση την αποπληρωμή ενός χρέους. Αλλά η ταινία έχει πολλά περισσότερα κομβικά σημεία αναφοράς.

Χρήμα. Ο μόνος λόγος για να μπεις στη διαδικασία αυτής της δουλειάς ή μήπως όχι μόνο σε αυτή; Με μια δεύτερη ανάγνωση βλέπεις πως ακριβώς έτσι είναι παντού όσο νόμιμα και να είναι. Όλα είναι μια χρηματική ανταλλαγή, τόσο ψυχρή, τόσο τυπική όσο μίας πόρνης, μαθαίνεις την αμοιβή σου, εκτελείς και μετά πριν καν απολαύσεις το κέρδος σου πρέπει να αποπληρώσεις τα χρέη σου, που πάντα είχες και θα έχεις γι’ αυτό δε γνωρίζεις ποτέ το ποσό. Μια ψυχρή συναλλαγή που επαναλαμβάνεται ατέρμονα στην ταινία αλλά και εκτός αυτής.

Φυγή. Μετά τον χαμό της μητέρας της προσπαθεί να ξεφύγει. Το χρήμα ως μέσο ψευδαίσθησης της φυγής της. Κρατάει για πολύ λίγο, νομίζει ότι ξέφυγε αλλά στην πραγματικότητα είναι πάντα εκεί και δεν μπορεί να απομακρυνθεί, είναι εγκλωβισμένη στη δουλεία της, ακόμα και τον μετέπειτα σωτήρα της τον “προσλαμβάνει” με επαγγελματικό τρόπο.

Επιστροφή. Αν και γίνεται βίαια, δείχνει ότι δεν άλλαξε ποτέ τίποτα, ανάκαμψη μετά από διακοπές, οι πελάτες παραμένουν πάντα σταθεροί και στον ίδιο ρυθμό όπως και πριν. Εργασιακή ρουτίνα, επαναφορά στην δεύτερή της κρυφή ταυτότητα και συνέχεια σε ότι είχε διακοπεί και εννοείται ότι ο μισθός παραμένει σταθερός. Μόνο μία διαφορά, τώρα και η ίδια έχει αποκτήσει έναν υπάλληλο, πρόθυμο να την ικανοποιήσει για να την σώσει.

Έρωτας. Πάλι εμφανίζεται το χρήμα, αλλά τώρα ως απόδειξη πίστης και αφοσίωσης, Ο σωτήρας της, αφότου μαθαίνει τι κάνει στη ζωή της, προτίθεται να την βοηθήσει οικονομικά να αποπληρώσει ένα μέρος από το χρέος της, χωρίς καμία υποχρέωση από την ίδια, και εκείνη φυσικά δέχεται, αλλά έτσι περνά και ο ίδιος στην ιδιοκτησία της. Τα συναισθήματα φιλτράρονται μέσω οικονομικών διαδικασιών, γιατί απλά είμαστε πάντα σε εργασιακό περιβάλλον.

Εγκυμοσύνη. Η ίδια αποστρέφεται εμφανώς όλους τους άνδρες, αλλά μόλις προσέλαβε έναν και επιτέλους θα τον εκμεταλλευτεί. Θέλει να πάρει το μόνο πράγμα που τις είναι χρήσιμο. Είπαμε, στυγνές συναλλαγές, σου πουλάω λίγα συναισθήματα που αγόρασες με τα χρήματα σου αλλά σου κλέβω και ένα κομμάτι σου για να ξεφύγω από τα δικά μου δεσμά. Στο τέλος όμως αποδεικνύεται πως η δικιά της ελευθερία κρύβει μέσα της πάλι έναν άντρα…

Ελευθερία. Τελικά υπάρχει και αν ναι πόσο αγοράζεται;

Βαθμολογία: 8/10

Just My Imagination

Αποδέχτηκα την πρόσκληση της αγαπητής Industrial Daisies για να συμμετάσχω σε αυτό το παιχνίδι. Βέβαια οι λίστες γενικά δεν μου αρέσουν ιδιαίτερα κυρίως γιατί πρέπει να συγκρίνω ανομοιογενή πράγματα. Οι αρχικοί κανόνες του παιχνιδιού δέχτηκαν αρκετές παραποιήσεις (ειδικά από την I.D.) έτσι και εγώ δε θέλω να αποτελέσω εξαίρεση!

Είναι καλοκαίρι και γυρνάω με ποδήλατο κάπου στη Σικελία, μεσημέρι, πολύ ζέστη. Βλέπω μια πηγή μπροστά μου σε ένα λόφο και αποφασίζω να ανέβω ως εκεί για να ξεδιψάσω. Πριν προλάβω να πλησιάσω βλέπω να κατηφορίζει από το πάνω σπίτι η πιο όμορφη γυναίκα που έχω δει ποτέ μου. Μελαχρινή, ψηλή, φλογερή, με έντονα χαρακτηριστικά, φορούσε απλά ένα μαύρο φόρεμα. Φτάνουμε μαζί στην πηγή και της παραχωρώ την θέση μου, με ευχαριστεί και από την προφορά καταλαβαίνω πως σίγουρα είναι ντόπια. Η ζέστη ήταν τόσο έντονη που έπεσε σχεδόν ολόκληρη μέσα στο νερό για να ξεδιψάσει. Με το νερό ακόμα πάνω της να μην έχει στεγνώσει, ανταλλάζουμε ένα πονηρό βλέμμα. Με κατέκτησε αμέσως…


Η σχέση μου με την Maria Grazia είχε τελειώσει, ήταν ένας τρελός έρωτας που με έκανε να χάσω κάθε έννοια λογικής. Έπρεπε τώρα να βρω κάποια που να με κάνει να την ξεπεράσω όσο το δυνατόν γρηγορότερα, δύσκολο βέβαια. Μερικούς μήνες μετά βρίσκομαι στο Παρίσι για επαγγελματικούς λόγους και με έχουν καλέσει σε μια βαρετή δεξίωση. Μετά από λίγη ώρα τυπικών ανούσιων συνομιλιών βγαίνω για λίγο έξω να πάρω αέρα. Εκεί την βλέπω για πρώτη φορά να κάθετε και να καπνίζει. Την χαιρετάω και μιλάμε για λίγο. Έξυπνη, διασκεδαστική, εκθαμβωτικά όμορφη, περνάμε όλη τη βραδιά μαζί…και πολλές ακόμα. Παντρευτήκαμε μέσα σε 3 μήνες…

Πέρασαν τα χρόνια και ζούμε ευτυχισμένοι με την Monica. Δεν έχω παράπονα από εκείνη, κάθε άλλο, όσο περνάει ο καιρός τόσο με ελκύει περισσότερο. Αλλά όπως σε όλες στις σχέσεις έτσι και εδώ επέρχονται στιγμές τις κρίσης. Αυτό συνέβη λίγους καιρό πριν όταν βρέθηκα μαζί με κάποιους κολλητούς σε ένα γνωστό μαγαζί. Ξαφνικά και ενώ η βραδιά κυλούσε σε εντελώς χαλαρούς ρυθμούς, εμφανίζεται εκείνη στη σκηνή και όλα αποκτούν άλλο νόημα. Τρομερή σκηνική παρουσία, μελωδική φωνή, ατέλειωτες καμπύλες, εκπληκτική από κάθε άποψη. Ρωτάω με αγωνία τον κολλητό μου που ήταν θαμώνας αν την ήξερε. Beyoncè την λένε, μου απαντάει. Μετά την εμφάνιση της πάω να την συναντήσω. Αρκετά φιλική, δέχτηκε να πιει ένα ποτό μαζί μου και γενικά περάσαμε μια διασκεδαστική νύχτα και ένα πιο παθιασμένο ξημέρωμα. Από τότε δεν έχω πάψει να την βλέπω…

Βέβαια όλα τα παραπάνω δεν θα είχαν συμβεί ποτέ αν είχα γνωρίσει εξ’ αρχής την πληρέστερη γυναίκα που εμφανίστηκε ποτέ και θα κάλυπτε και τους τρεις ρόλους όσο καμία άλλη…

Jessica είσαι μοναδική!

Θα προκαλέσω να μου αποκαλύψουν τις φαντασιώσεις τους, ο κύριος Dirtyjazz, ο κινηματογραφικός Ηλίας και ο mr. Retro και βέβαια το παιχνίδι είναι ανοιχτό για όλους και για όλες!

Festival de Cannes 2007

Πριν δύο ημέρες ξεκίνησε για 60^η φορά το Festival de Cannes, πέρασαν κιόλας 60 χρόνια, από τα οποία τα περίπου 10 τελευταία το παρακολουθώ πολύ ενεργά, και αποτελεί αναμφίβολα το festival που προτιμώ. Εννοείται πως δεν αναφέρομαι στην όποια διασημότητα και αίγλη που οι αστέρες κάθε είδους προσφέρουν τον Μάιο στην croisette.

Οι Cannes αποτελούν το γεγονός, δεν μου αρέσει ο κλειστός όρος festival, που σηματοδοτεί την κάθε κινηματογραφική χρονιά, άλλες φορές λιγότερο άλλες περισσότερο. Δεν έχω σκοπό να κάνω κάποια στείρα ιστορική αναδρομή ή να παρουσιάσω τις εξελίξεις και τους νικητές ανά χρονιά, αυτά μπορεί ο καθένας να τα βρει εύκολα σε κάποια βάση δεδομένων, αλλά ενδεικτικά να δείξω ένα μικρό μέρος της σημασίας του ίδιου του θεσμού.

Στο festival κάθε χρόνο παρουσιάζεται κάτι καινούριο, δίνεται η δυνατότητα για ακόμα ένα βήμα σε κινηματογραφικές αναζητήσεις, προσφέρονται νέες εικόνες στους θεατές και καταξίωση στους δημιουργούς. Τα τελευταία χρόνια βέβαια τα όρια του έχουν ξεφύγει αρκετά από αυτά της Ευρώπης και γλυκοκοιτάζει έντονα τις δύο άκρες του Ειρηνικού, από την μία παίρνει την απαραίτητη δόξα και λάμψη που πάντα χρειάζεται και από την άλλη το νέο υλικό, την νέα ματιά που είναι επιβεβλημένη.

Το βραβείο, είτε ως Palme d'Or είτε ως Grand Prix, δεν είναι απλά ένα ακόμα έπαθλο, δεν μπορεί να είναι μόνο αυτό, είναι ίσως η κορυφαία επιβράβευση μιας ολόκληρης τέχνης. Οι βραβευμένες ταινίες στο πέρασμα αυτών των 60 χρόνων είναι τόσο ετερογενείς μεταξύ τους και η κάθε μια άφησε κάτι διαφορετικό, από τον noir Third Man στην μεθυστική Dolce Vita, από την πολιτική βράβευση της Viridiana στην καλλιτεχνική δικαίωση του Taxi Driver, από την εξύψωση του Apocalypse Now στην αναζήτηση του Otac na Službenom Putu, από το μελωδικό Piano στο υβριστικό Pulp Fiction και από την Αιωνιότητα στην Dancer in the Dark…

Τα χρόνια πέρασαν και το festival δεν παίζει πλέον τον ίδιο ρόλο όπως παλιά, είναι λογικό άλλωστε, η Nouvelle Vague του ’68 δεν έχει απολύτως τίποτα κοινό με το Dogma ’95, οι πολιτικές αναταράξεις που έφερε η βράβευση της Viridiana δεν συγκρίνονται με αυτές για το Fahrenheit 9/11, ο ρομαντισμός του Brief Encounter δεν είναι ίδιος με της τρέλας του Wild at Heart, ο φωτογράφος του Blowup δεν κινείται στους ιδίους χώρους με αυτόν του Ta'm-e gilass, οι κασέτες στο Conversation δεν είναι sex, lies, and videotape και ο πόλεμος του Apocalypse Now ήταν διαφορετικός από τον εμφύλιο του Underground... Παρά τις αλλαγές του όμως παραμένει ακόμα και σήμερα στην πρώτη γραμμή διατηρώντας όλο το ενδιαφέρον στραμμένο πάνω του.

Στο φετινό festival, και στο διαγωνιστικό τμήμα, κυριαρχούν οι ρομαντικοί Ασιάτες και οι Αμερικάνοι επιδρομείς, με μεγάλα ονόματα και από τις δυο πλευρές, παρόλα αυτά θα προτιμούσα να έβλεπα τον Andrey Zvyagintsev να επαναλαμβάνει την επιτυχία που είχε 4 χρόνια πριν στη Βενετία και να φεύγει από τις Cannes με το Palme d'Or. Τέλος, ως ευχή για τα 60^α του γενέθλια, θα ήθελα να βλέπω το festival να παραμένει πάντα το ίδιο φρέσκο όπως πάντα και να συνεχίζει να επηρεάζει την 7^η Τέχνη όσο κανένα άλλο.

Άρση Αναστολής

Τέρμα η αναμονή, η αγωνία, το κενό, οι επαναλήψεις, τα ίδια και τα ίδια.
Τα νέα επεισόδια, εντός λίγων ωρών, αποκλειστικά εδώ!
Μείνετε συντονισμένοι στις οθόνες σας!

Tori Amos - American Doll Posse

Η χθεσινή ημέρα αφιερώθηκε σχεδόν εξ’ ολοκλήρου στην ακρόαση του νέου δίσκου της Tori Amos, “American Doll Posse”, ο οποίος κυκλοφόρησε και επίσημα χτες!

Ο δίσκος πραγματικά είναι αυτό που περίμενα, αυτό που ήθελα από την Tori, και δεν με απογοήτευσε καθόλου, έχοντας βέβαια κάποια δυνατά και κάποια λιγότερο δυνατά σημεία όπως είναι άλλωστε φυσικό. Από τα 23 κομμάτια του δίσκου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια μεμονωμένα γιατί είναι τόσο διαφορετικά, τουλάχιστον τα μισά είναι τόσο δυνατά που είναι ανεξάρτητα.

Η Tori αυτή τη φορά “συνεργάζεται” με 4 ακόμα προσωπικότητες της, που έχουν τις ρίζες τους στην αρχαιοελληνική μυθολογία, την Santa, την Clyde, την Isabel και την Pip, οι οποίες είτε τραγουδούν μαζί της, είτε μόνες τους, είτε απλά κάνουν φωνητικά!

Μιας και η ίδια η Tori το επέλεξε έτσι, θα κάνω μια σύντομη παρουσίαση για το κάθε κομμάτι, χωρισμένα ανά persona!

Tori

2. Big Wheel: Ίσως το “Cornflake Girl” της ώριμης Tori, Southern-rock για την ανεξαρτησία της, και αυτοαποκαλείται MILF!

5. Digital Ghost: Όταν η Tori συνάντησε την Rock Opera, είναι ότι πιο κοντινό έχει κάνει.

13. Father’s Son: Λυρική επιστροφή, όπου σκέφτεται πως επανήλθε στο να εκφράζεται εύκολα με τους στίχους. Τα προηγούμενα δύο concept albums την είχαν περιορίσει αρκετά σε κάτι τέτοιο και τώρα είναι και πάλι δυνατή! Εμπνευσή της, ο Jim Morrison και οι Doors.

15. Code Red: Επιστροφή στο “To Venus and Back”, παιχνιδίσματα με τη φωνή και το γνωστό πειραγμένο πιάνο, καθαρός και απλός ήχος. Το κομμάτι που έχω ξεχωρίσει μου έχει μείνει περισσότερο ως τώρα.

21. Posse Bonus: Θα μπορούσε να είναι και στα B-Sides χωρίς να είναι ιδιαίτερα κακό, έχει και ένα στίχο για κάποια Laura, ίσως για την Laura Bush

Santa

6. You Can Bring Your Dog: Συμπαθητικό κιθαριστικό pop jamάκι όχι τίποτα συνταρακτικό, ήθελε λίγο να θυμηθεί τα πρώτα βήματά της προφανώς

10. Secret Spell: Η Tori συναντά τις κιθάρες των R.E.M. και συμβουλεύει ως έμπειρη γυναίκα μια νεότερη της

12. Body and Soul: Pure Rock by Tori, με ένα εσωτερικό “ντουέτο” και αποποίηση του όρου πιανίστρια.

14. Programmable Soda: Ονειροπολεί συνοδείας ορχήστρας, για 90 δεύτερα

23. Dragon: Σκοτείνό παραμύθι, ισορροπία φωνής-μουσικής, σε κρατάει απίστευτα, θα είναι σίγουρα στο επόμενο Best της!

Clyde

3. Bouncing off Clouds: Το “hit” του δίσκου, επίδειξη φωνητικών παιχνιδισμάτων, αρκετά μελωδικό και λίγο μελοδραματικό, δηλαδή ότι περιμέναμε εδώ και καιρό από την Tori

9. Girl Disappearing: Μετά περνάει σε κάτι ατμοσφαιρικό και μελωδικό, ο συνήθης καλός ήχος της Tori, με λίγο Leonard Cohen κάπου στο βάθος

16. Roosterspur Bridge: Ακόμα ένα είδος επηρεάζει τώρα την Tori, είναι στα όρια της Alternative Country, μελωδική δυνατή μπαλάντα.

17. Beauty of Speed: Η ευμετάβλητη φωνή της πατάει απόλυτα στη μουσική, θυμίζοντας τις ωραίες εποχές του “From the Choirgirl Hotel”

Isabel

1. Yo George: Κριτική στην διακυβέρνηση Bush με πιάνο και φωνή, στίχος “madness of King George”

7. Mr. Bad Man: Χαρούμενο τραγούδι, παιδικοί ήχοι, γενικά λίγο αστείο, άλλοι θα το λατρέψουν άλλοι θα το μισήσουν

11. Devils and Gods: Ένα διάλειμμα ανάμεσα στα κομμάτια, ίσως εισαγωγή στο επόμενο

18. Almost Rosey: Το επόμενο πολιτικό κομμάτι, με αντιπολεμικό περιεχόμενο και στίχο για τον ακτιβισμό

20. Dark Side of the Sun: Το δεύτερο κομμάτι κατά του Bush, πιο δυνατό και πιο γεμάτο από το πρώτο, πιάνει τις υψηλές νότες που είχαμε συνηθήσει στα 90s, αρκετά επικός στίχος και ήχος “ερημικός”

Pip

4. Teenage Hustling: Ξεκινάει ήρεμα (πιάνο φωνή) και μετά αρχίζει να τα χώνει δυναμικά (ελαφρό alternative) στις δισκογραφικές και στις εταιρίες, για όσους ελέγχουν τα καινούρια και αμφισβητούν τους νέους ήχους.

8. Fat Slut: Μισό λεπτό θορυβώδους cabaret performance

19. Velvet Revolution: Μικρό, με καθαρόαιμο ήχο Ανατολικής Ευρώπης, είναι τελικά μόδα

22. Smokey Joe: Μοναδικός συνδυασμός, τα φωνητικά του κομματιού Scarlet's Walk με αισθητική από Boys For Pele!

Waitin' on a Sunny Day

It's rainin' but there ain't a cloud in the sky
Must of been a tear from your eye
Everything'll be okay
Funny. thought I felt a sweet summer breeze
Must of been you sighin' so deep
Don't worry we're gonna find a way

I'm waitin', waitin' on a sunny day
Gonna chase the clouds away
Waitin' on a sunny day

Without you, I'm workin' with the rain fallin' down
I'm half a party in a one dog town
I need you to chase the blues away
Without you, I'm a drummer girl that can't keep a beat
An ice cream truck on a deserted street
I hope that you're coming to stay

I'm waitin', waitin' on a sunny day
Gonna chase the clouds away
Waitin' on a sunny day

Hard times, baby well they come to tell us all
Sure as the tickin' of the clock on the wall
Sure as the turnin' of the night into day
Your smile girl, brings the mornin' light to my eyes
Lifts away the blues when I rise
I hope that you're coming to stay

I'm waitin', waitin' on a sunny day
Gonna chase the clouds away
Waitin' on a sunny day

Το κομμάτι μου έχει κολλήσει αυτές τις μέρες γενικά, και μετά την πρόταση που έκανε η Πόλυ στο blog του Ηλία, δεν αντιστάθηκα! Ελπίζω να μην κατηγορηθώ για κλοπή ιδεών, ή τουλάχιστον αν γίνει αυτό να είστε επιεικείς!

Καλό Μήνα

Questionnaire de Proust

Πάνω στην ώρα της ατέλειωτης έλλειψης έμπνευσης ήρθε η πρόταση του Blogopoly για ένα ακόμα blogοπαίχνιδο. Δεν είναι και πολύ καινούριο, έχουν περάσει κάπου 120 χρόνια, ούτε είναι το αυθεντικό μιας και έχει κάποιες τροποποιήσεις, ούτε είναι του Proust, αυτός απλά ήταν ο πιο διάσημος που το απάντησε.
Γι’ αυτό ίσως κάποια μέρα να λέγεται Questionnaire de Vsls…

1. Η απόλυτη ευτυχία για σας είναι;
Ευτυχία: (η) ουσ. καλή τύχη | αφθονία ιδ. υλικών αγαθών, ευημερία | καλή έκβαση, επιτυχία.

2. Τι σας κάνει να σηκώνεστε το πρωί;
Η νύστα. Με κάνει να σηκώνομαι από το γραφείο και να πάω, επιτέλους, για ύπνο.

3. Η τελευταία φορά που ξεσπάσατε σε γέλια;
Τώρα, διαβάζοντας τις ερωτήσεις.

4. Το βασικό γνώρισμα του χαρακτήρα σας είναι;
Ότι μου ανήκει αποκλειστικά.

5. Το βασικό ελάττωμά σας;
Το ότι δεν έχω κανένα.

6. Σε ποια λάθη δείχνετε τη μεγαλύτερη επιείκεια;
Στα δικά μου.

7. Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Niccolò di Bernardo dei Machiavelli.

8. Ποιοι είναι οι ήρωες σας σήμερα;
Οι super.

9. Το αγαπημένο σας ταξίδι;
Των Φατμέ.

10. Οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Για το συμφέρον του ερωτηματολογίου θα πω Marcel Proust.

11. Ποια αρετή προτιμάτε σε έναν άντρα;
Την αριστοτελική.

12. … και σε μια γυναίκα;
Η Αρετή είναι δίπλα στην Κακία.

13. Ο αγαπημένος σας συνθέτης;
Ο Συνθέτης Στιχουργός.

14. Το τραγούδι που σφυρίζετε κάνοντας ντους;
Δε σφυρίζω, τραγουδάω κανονικά λύνοντας σταυρόλεξα.

15. Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Ο 16^ος τόμος της Πάπυρος Larousse Britannica όταν έπεσε από το ράφι.

16. Η ταινία που σας σημάδεψε;
Η μονωτική, όταν την τράβηξε απότομα ο απαγωγέας.

17. Ο αγαπημένος σας ζωγράφος;
Alessandro Del Piero.

18. Το αγαπημένο σας χρώμα;
Paint it Black.

19. Ποια θεωρείτε ως τη μεγαλύτερη επιτυχία σας;
Seventy percent of success in life is showing up.

20. Το αγαπημένο σας ποτό;
Το μαγικό φίλτρο του Panoramix.

21. Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Για το ότι απαντάω ακόμα σε αυτό το ερωτηματολόγιο.

22. Τι απεχθάνεστε περισσότερο απ’ όλα;
Τον σαρκασμό και τους είρωνες.

23. Όταν δεν γράφετε, ποια είναι η αγαπημένη σας ασχολία;
Να σβήνω. Ποιος είπε ότι το γράψιμο είναι αγαπημένη μου ασχολία;

24. Ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Να είμαι αποκλεισμένος σε έναν σταματημένο ανελκυστήρα, που βρίσκεται στο κενό, και είναι συνωστισμένος από γιατρούς, ενώ στα μεγάφωνα να ακούγονται οι Valkyries του Wagner.

25. Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Όταν απαντάω σε ερωτήσεις.

26. Ποιο είναι το μότο σας;
Money will not make you happy, and happy will not make you money.

27. Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Χάνοντας μια παρτίδα σκάκι.

28. Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Το τηλέφωνό του.

29. Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Σχιζοειδούς παράνοιας.

Ο Proust θα επισκεφτεί τωρα...
Τον dirtyjazzy, την Industrial Daisies και την iro*

Ανοιχτό Βήμα

Ή αλλιώς: “Πώς να κρατήσεις τους αναγνώστες σου να σε διαβάζουν, χωρίς εσύ να γράφεις κάτι”

Αγαπητοί μου,

Σήμερα ο δημιουργός (έλα λίγο) αισθάνθηκε αδιαθεσία και έλλειψη εμπνεύσεως (έλλειψη από τί;) και έτσι έλαβε την απόφαση, όντας πάντα μεγαλόψυχος, να αφήσει το χώρο αυτού εδώ του post ανοιχτό για δημόσια χρήση, χωρίς να υποδειχθεί θεματολογία, χωρίς περιορισμούς, χωρίς αναστολές, χωρίς ανάσα, χωρίς αναισθητικό…

Οι πολυάριθμοι αναγνώστες του, έχουν τη μοναδική πολυτέλεια και ευκαιρία για τα χρονικά του παρόντος ιστολογίου να εκφράσουν ελεύθερα την άποψη τους επί παντός επιστητού και να καταθέσουν τις μαρτυρίες του για ότι κρίνεται σκόπιμο.

Επιπλέον ο δημιουργός (ο ποιος;) θα κάνει την τιμή να παρασθεί στο χώρο τον σχολίων απαντώντας σε τυχόν απορίες, ερωτήσεις, και ότι άλλο του ζητηθεί προσφέροντας παράλληλα εγκάρδιες χειραψίες στους παρισταμένους.

Γίνονται δεκτά κάθε είδους σχόλια από οποιονδήποτε, παλιό και καινούριο, νέο και γέρο (ναι εσένα κοιτάω κωλόγρια ), άντρα, γυναίκα, παιδί, φέρτε και τους φίλους σας! Σε τιμές προσιτές για όλα τα βαλάντια, όπως βλέπετε κάτωθεν. Εξαίρεση αποτελούν, βέβαια, τα spam σχόλια για τα οποία πριν υποβληθούν παρακαλείσθε να επικοινωνήσετε με το τμήμα marketin’ του ιστολογίου, καθώς υπόκεινται ειδικής χρεώσεως.

Τυχόν απουσίες, παραλείψεις, κενά, έλλειψη ενδιαφέροντος και άλλα αντιεμπορικά συμπτώματα καταγράφονται και θα επιβληθούν κυρώσεις πάραυτα.

Εκ της διευθύνσεως



Σπεύσατε! Σπεύσατε!

Τέλος Εποχής Ξ-Ε-Π-Ο-Υ-Λ-Α-Μ-Ε

ΟΛΑ Ε-Ι-Σ-Α-Γ-Ω-Γ-Η-Σ

ΟΛΑ ΚΑΤΩ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ

ΠΟΙΚΙΛΙΑ ΧΡΩΜΑΤΩΝ

Σχόλιο Απλό ΜΟΝΟ 1,90

Σχόλιο Διπλό με Σχέδια ΜΟΝΟ 2,49

Σχόλιο Σεντόνι ΜΟΝΟ 4,99

Σχόλιο Πανωσέντονο-Κατωσέντονο ΜΟΝΟ 6,99

Σχόλιο Σετ με Θήκες ΜΟΝΟ 7,90

Σχόλιο με Χειρόγραφη Απάντηση του Δημιουργού ΜΟΝΟ 9,99 και ΔΩΡΟ ένα Σχόλιο Απλό και μισό κιλό λουκούμια!

ΠΡΟΣΦΟΡΑ! Στα 3 Σχόλια το 1 ΔΩΡΟ!

Ανοίξαμε τις αποθήκες μας και ΣΑΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ
Τα σχόλια είναι διαθέσιμα μέχρις εξαντλήσεως των αποθεμάτων

(Με λίγα λόγια γράψτε ότι θέλετε και το βράδυ ελπίζω να έχω κάτι καινούριο)